Zagadnienia zdrowotne. Dysplazja stawów i inne problemy.

Wszystkie stowarzyszenia zrzeszające hodowców Australijskich Labradoodli pracują nad tym by rasa ta była jedną z najzdrowszych. Jak już wspominałam, obowiązkiem każdego hodowcy psów (i nie mówię tu tylko o tej rasie!) jest przeprowadzanie testów zdrowotnych pod kątem chorób, którymi obarczona jest dana rasa.

Tu apeluje do wszystkich potencjalnych nabywców jakiegokolwiek szczeniaka, by pytali jakie testy zdrowotne przeszli rodzice. Praktyka profilaktycznego wykonywania testów u psów w Polsce praktycznie nie istnieje. Jest ona jednak niezbędna by w danej rasie wyeliminować potencjalne rozprzestrzenianie się chorób genetycznych oraz żeby zminimalizować ilość cierpiących zwierząt.

Australijskie Labradoodle są nową rasą, jednak nie pozbawioną ryzyka chorób genetycznych. Choroby te pochodzą głównie od macierzystych ras czyli od pudla oraz labradora. Są to między innymi: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, choroby oczu (postępujący zanik siatkówki), choroby tarczycy. Hodowcy konsekwentnie pracują nad tym by ich psy były jak najzdrowsze i eliminują z hodowli obciążone chorobami osobniki. Bardzo dużą uwagę zwraca się również na krzyżowanie ze sobą jak najmniej spokrewnionych zwierzęt oraz prowadzi się specjalny program infuzji (o czym napiszę później).

Dysplazja stawów:

Dysplazja stawów u zwierząt jest niestety bardzo popularnym schorzeniem. Zwierzęta są w pewnym tylko stopniu predysponowane genetycznie, natomiast rozwój tej choroby w dużej mierze zależy również od odpowiednich warunków w trakcie dorastania psa. W hodowli Australijskich Labradoodli testy na dysplazje zarówno stawów biodrowych jak i łokciowych są obowiązkowe jeszcze przed dopuszczeniem zwierzęcia do rozrodu. Oto lista akceptowanych testów, o które należy pytać hodowce:

1) OFA test- jest to test przeprowadzany według Zwierzęcej Fundacji Ortopedycznej (Orthopedic Foundation for Animals). Zdjęcia rentgenowskie są poddawane ocenie doświadczonych ortopedów zwierzęcych. Tylko zwierzęta z oceną Wybitny i Dobry powinny być rozmnażane. Test jest wykonywany zazwyczaj dopiero w wieku 18 miesięcy.

2) BVA test- jest to test Stowarzyszenia Weterynarzy Brytyjskich. (British Veterynary Association). Tu zdjęcia stawów są punktowane od 0-106 punktów. Ocena od 1-10 oznacza brak jakichkolwiek zmian w stawach

3) PennHIP- najnowszy test, który można wykonać jak narazie tylko w jednej lecznicy w Polsce. Jest to skrót od University of Pennsylvania Hip Improvement Program. Test ten wykorzystuje zdjęcia rentgenowskie wykonane w różnych pozycjach i pozwala ocenić tzw. rozluźnienie stawów na tle innych psów danej rasy. Wynik otrzymuje się w procentach. Psy z wynikiem powyżej 50% mogą być dopuszczone do hodowli. Test ten jest bardzo drogi, jednak niezmiernie użyteczny dla hodowcy, ponieważ można go wykonać dużo wcześniej niż pozostałe testy (już u psa 6 miesięcznego można wykluczyć dysplazje stawów). Uwaga: jest to bardzo nowy test, o którym większość weterynarzy jeszcze nie słyszała dlatego dla zainteresowanych polecam stronę: http://www.pennhip.org/

Dysplazja stawów jest bardzo niebezpiecznym i bolesnym schorzeniem, uniemożliwiającym psu poruszanie. Wywołuje ona również dużo bólu u właścicieli psa, którzy mogą tylko bezsilnie patrzeć na pogarszający się stan ukochanego zwierzaka i wydają bardzo dużo pieniędzy, żeby spowolnić postęp choroby. Są to powody dla których przy zakupie każdego szczeniaka warto upominać się o testy jego rodziców i wydać znacznie więcej pieniędzy na psa ze sprawdzonej hodowli. Wśród wszystkich Australijskich Labradoodli tylko u kilkunastu psów stwierdzono dysplazję stawów, jednak ze względu na ich bliskie spokrewnienie z labradorami testy te są w dalszym ciągu obowiązkowe.

Postępujący zanik siatkówki:

Progressive Retinal Degeneration – PRD - jest terminem wykorzystanym do opisania szeregu wrodzonych degeneracji siatkówki prowadzących do utraty wzroku i w efekcie do ślepoty. PRA po raz pierwszy został rozpoznany na początku dwudziestego wieku u gordon seterów, obecnie jest znany u ponad 100 psich ras, a także u kotów. Pierwszym objawem zauważanym przez właścicieli jest nocna ślepota zwierzęcia. Jest to choroba szybko postępująca i niemożliwa do wyleczenia. Jedynym sposobem walki z PRD jest niedopuszczenie do rozrodu zwierząt będących nosicielami genów tej choroby. Ponieważ jest to schorzenie genetyczne, jedyną metodą na wykrycie są testy DNA opatentowaną przez firmę Optigen metodą prcd-PRA. Do hodowli dopuszczane są zwierzęta wolne od zmienionego genu oraz nosiciele (pod warunkiem, że są one krzyżowane z psami wolnym). Więcej informacji dostępnych pod adresem: http://www.optigen.com

Istnieje również szereg dodatkowych badań wykluczających inne choroby np. badanie na przeciwciała TgAA wykrywające chorobę tarczycy, oraz zwykłe badania przeprowadzone przez weterynarza pod kątem chorób serca.

Powyższy opis ma na celu uświadomienie, jak w prosty sposób zminimalizować ryzyko zakupu chorego szczeniaka i w ten sposób zaoszczędzić sobie i zwierzakowi cierpień (oraz bardzo wysokich kosztów leczenia). Hodowcy Australijskich Labradoodli są zobowiązani do przeprowadzenia badań oraz oferują gwarancje zdrowotną na okres dwóch lat. Dokument ten ma poświadczyć, że szczeniak jest wolny od chorób genetycznych, na które zostali przebadani jego rodzice.